Ιωάννης Ποντίκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Ιωάννης Ποντίκης
(Νέα σελίδα με '{{Infobox holy martyr | autonumber = 100166 | name = Ιωάννης Ποντίκης | last_name = Ποντίκης | first_name = Ιωάννης | area_of_origin = Ανατολική Θράκη | ecclesiastical_office = Ιερεύς, Εφημέριος | ecclesiastical...')
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber             = 100166
| autonumber       = 100166
| name                   = Ιωάννης Ποντίκης
| name         = Ιωάννης Ποντίκης
| last_name             = Ποντίκης
| image        = Ποντίκης-Ιωάννης-01-525.jpg
| first_name             = Ιωάννης
| last_name       = Ποντίκης
| area_of_origin         = [[:Κατηγορία:Ανατολική Θράκη|Ανατολική Θράκη]]
| first_name       = Ιωάννης
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| area_of_origin     = [[:Κατηγορία:Ανατολική Θράκη|Ανατολική Θράκη]]
| ecclesiastical_area   = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου|Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| place_of_sacrifice     = Βυρώνεια Σερρών
| ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου|Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου]]
| place_of_sacrifice   = Βυρώνεια Σερρών
}}
}}


Γραμμή 14: Γραμμή 15:


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Ο π. Ιωάννης Ποντίκης καταγόταν από την Ανατολική Θράκη. Το 1935 ή το 1936, χειροτονήθηκε Ιερέας στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σερρών. Έμεινε δύο χρόνια εφημέριος στο Ψωμοτόπι Σερρών. Το 1941, τον έδιωξαν οι Βούλγαροι γιατί αρνήθηκε να λειτουργήσει στα Βουλγαρικά<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 384.</ref>. Για ένα διάστημα, ήταν εφημέριος στα Χρυσοχώραφα, όπου μετέβαλε τὴν μικρή εκκλησία του χωριού σε μεγάλο Ναό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, χάρη στις εργολαβικές του γνώσεις<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, στην αγάπη των κατοίκων<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και χωρίς καμία αμοιβή<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
Ο π. Ιωάννης Ποντίκης καταγόταν από την Ανατολική Θράκη. Το 1935 ή το 1936, χειροτονήθηκε Ιερέας στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σερρών. Έμεινε δύο χρόνια εφημέριος στο Ψωμοτόπι Σερρών. Το 1941, τον έδιωξαν οι Βούλγαροι γιατί αρνήθηκε να λειτουργήσει στα Βουλγαρικά<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 384.</ref>. Για ένα διάστημα, ήταν εφημέριος στα Χρυσοχώραφα, όπου μετέβαλε τὴν μικρή εκκλησία του χωριού σε μεγάλο Ναό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, χάρη στις εργολαβικές του γνώσεις<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, στην αγάπη των κατοίκων<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και χωρίς καμία αμοιβή<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
 
Μετά την αναχώρηση των Βουλγάρων γύρισε στο Ψωμοτόπι. Λόγω όμως της εθνικής του δράσης<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Ελασίτες]] τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον έφεραν στη γέφυρα του Στρυμόνος προς την Βυρώνεια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τον σκότωσαν και έριξαν το σώμα του στο ποτάμι.
 
<div id='FileFighterBiography'></div>
 
<div id='CustomFighterBiography'></div>


Μετά την αναχώρηση των Βουλγάρων γύρισε στο Ψωμοτόπι. Λόγω όμως της εθνικής του δράσης<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Ελασίτες]] τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον έφεραν στη γέφυρα του Στρυμόνος προς την Βυρώνεια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τον σκότωσαν και έριξαν το σώμα του στο ποτάμι.
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
<gallery class="center">
File:Ποντίκης-Ιωάννης-01-525.jpg|Ιωάννης Ποντίκης<br/>(([[:Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 525.)
</gallery>
</gallery>




==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 384.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 384.<br/>


   
   

Αναθεώρηση της 21:01, 16 Ιουνίου 2024

Ιωάννης Ποντίκης
Ποντίκης-Ιωάννης-01-525.jpg
α/α100166
ΕπώνυμοΠοντίκης
ΌνομαΙωάννης
Τόπος καταγωγήςΑνατολική Θράκη
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου
Τόπος θυσίαςΒυρώνεια Σερρών



Ποντίκης Ιωάννης. Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Ψωμοτόπι Σερρών) στην Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.

Βιογραφικό

Ο π. Ιωάννης Ποντίκης καταγόταν από την Ανατολική Θράκη. Το 1935 ή το 1936, χειροτονήθηκε Ιερέας στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σερρών. Έμεινε δύο χρόνια εφημέριος στο Ψωμοτόπι Σερρών. Το 1941, τον έδιωξαν οι Βούλγαροι γιατί αρνήθηκε να λειτουργήσει στα Βουλγαρικά[1]. Για ένα διάστημα, ήταν εφημέριος στα Χρυσοχώραφα, όπου μετέβαλε τὴν μικρή εκκλησία του χωριού σε μεγάλο Ναό[2], χάρη στις εργολαβικές του γνώσεις[3], στην αγάπη των κατοίκων[4] και χωρίς καμία αμοιβή[5].

Μετά την αναχώρηση των Βουλγάρων γύρισε στο Ψωμοτόπι. Λόγω όμως της εθνικής του δράσης[6], οι Ελασίτες τον συνέλαβαν[7], τον έφεραν στη γέφυρα του Στρυμόνος προς την Βυρώνεια[8], όπου τον σκότωσαν και έριξαν το σώμα του στο ποτάμι.

Φωτογραφίες


Βιβλιογραφία

  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 384.


Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 384.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.