Κωνσταντίνος Ζάχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Κωνσταντίνος Ζάχος
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber             = 100145
| autonumber       = 100145
| name                   = Κωνσταντίνος Ζάχος
| name         = Κωνσταντίνος Ζάχος
| last_name             = Ζάχος
| image        = Ζάχος-Κωνσταντίνος-01-514.jpg
| first_name             = Κωνσταντίνος
| last_name       = Ζάχος
| city_of_origin         = [[:Κατηγορία:Εξοχή Αργολίδος|Εξοχή]]
| first_name       = Κωνσταντίνος
| county_of_origin       = [[:Κατηγορία:Αργολίδος|Αργολίδος]]
| father        = Δημήτριος Ζάχος
| date_of_birth         = 1886
| city_of_origin     = [[:Κατηγορία:Εξοχή Αργολίδος|Εξοχή]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| county_of_origin   = [[:Κατηγορία:Αργολίδος|Αργολίδος]]
| ecclesiastical_area   = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Αργολίδος|Ιερά Μητρόπολις Αργολίδος]]
| date_of_birth     = 1886
| place_of_sacrifice     = Λάικα Αργολίδος
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| date_of_sacrifice     = [[:Κατηγορία:05 Ιουλίου|05 Ιουλίου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]]
| ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Αργολίδος|Ιερά Μητρόπολις Αργολίδος]]
| place_of_sacrifice   = Λάικα Αργολίδος
| date_of_sacrifice   = [[:Κατηγορία:05 Ιουλίου|05 Ιουλίου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]]
}}
}}


Γραμμή 19: Γραμμή 21:
Ο Κωνσταντίνος Ζάχος γεννήθηκε στην Εξοχή της Αλέας (Αργολίδος) το 1886. Όντας απόφοιτος του Σχολαρχείου, διορίστηκε γραμματοδιδάσκαλος. Κατόπιν, φοίτησε στο Υποδιδασκαλείο Ζακύνθου, το οποίο τελείωσε και πήρε θέση υποδιδασκάλου.
Ο Κωνσταντίνος Ζάχος γεννήθηκε στην Εξοχή της Αλέας (Αργολίδος) το 1886. Όντας απόφοιτος του Σχολαρχείου, διορίστηκε γραμματοδιδάσκαλος. Κατόπιν, φοίτησε στο Υποδιδασκαλείο Ζακύνθου, το οποίο τελείωσε και πήρε θέση υποδιδασκάλου.


Το 1916, χειροτονήθηκε Ιερέας των χωριών Άγιος Νικόλαος και Πλατάνια Αλέας, όπου, παρ΄ όλο το δύσβατο του εδάφους, κατόρθωσε να αναπτύξει αξιόλογη χριστιανική και ελληνική δράση. Γι αυτό απέκτησε κύρος και στα δύο αυτά χωριά. Στις 26 Ιουνίου 1944, οι συμμορίτες, συνέλαβαν χωρίς συγκεκριμένη αιτία, τον π. Κωνσταντίνο<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 171.</ref>, αφού πρώτα συνέλαβαν τοὺς δύο γιούς του Γιώργο και Αλέξανδρο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Λόγω της παθήσεως του ποδιού του και των γηρατειών του, εκείνος ξεκίνησε μ' ένα γαϊδουράκι για ν' ανακουφίζεται κάπως<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αλλά σύντομα, οι συμμορίτες τον κατέβασαν από εκεί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον υποχρέωσαν να περπατήσει<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Μα, εκείνος έπεφτε από την κούραση και την ανημποριά<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τότε τον χτυπούσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Κάποια στιγμή, κάποιος συμμορίτης του έκοψε την μύτη με μαχαίρι<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Σε λίγη ώρα, συνάντησε ὁ γέρος τοὺς δύο γιούς του καὶ οι γιοι τὸν πατέρα τους να κατευθύνονται στο ίδιο μέρος από άλλους δρόμους. Οι συμμορίτες τους έκλεισαν και τους τρεις σε μια μάντρα στο χωριό Λάικα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> . Την άλλη ημέρα, τους έκλεισαν στην Μονή<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου έσπασαν τα πόδια τοη π. Κωνσταντίνου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, του έβγαλαν τα γένια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και του τα έδιναν να τα φάει<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Έβαζαν, ακόμη, τους γιούς να δείρουν τον πατέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και ύστερα, τους χτυπούσαν αμείλικτα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και έριχναν αλάτι στις πληγές που τους έκαμαν με τὰ μαχαίρια τους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Αυτό γινόταν κάθε ημέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 171 – 172.]]</ref>, ώσπου απεβίωσαν και οι τρεις στις 5 Ιουλίου 1944<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 172.]]</ref>.
Το 1916, χειροτονήθηκε Ιερέας των χωριών Άγιος Νικόλαος και Πλατάνια Αλέας, όπου, παρ΄ όλο το δύσβατο του εδάφους, κατόρθωσε να αναπτύξει αξιόλογη χριστιανική και ελληνική δράση. Γι αυτό απέκτησε κύρος και στα δύο αυτά χωριά. Στις 26 Ιουνίου 1944, οι συμμορίτες, συνέλαβαν χωρίς συγκεκριμένη αιτία, τον π. Κωνσταντίνο<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 171.</ref>, αφού πρώτα συνέλαβαν τοὺς δύο γιούς του Γιώργο και Αλέξανδρο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Λόγω της παθήσεως του ποδιού του και των γηρατειών του, εκείνος ξεκίνησε μ' ένα γαϊδουράκι για ν' ανακουφίζεται κάπως<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αλλά σύντομα, οι συμμορίτες τον κατέβασαν από εκεί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον υποχρέωσαν να περπατήσει<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Μα, εκείνος έπεφτε από την κούραση και την ανημποριά<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τότε τον χτυπούσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Κάποια στιγμή, κάποιος συμμορίτης του έκοψε την μύτη με μαχαίρι<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Σε λίγη ώρα, συνάντησε ο γέρος τοὺς δύο γιούς του καὶ οι γιοι τὸν πατέρα τους να κατευθύνονται στο ίδιο μέρος από άλλους δρόμους. Οι συμμορίτες τους έκλεισαν και τους τρεις σε μια μάντρα στο χωριό Λάικα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Την άλλη ημέρα, τους έκλεισαν στην Μονή<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου έσπασαν τα πόδια τοη π. Κωνσταντίνου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, του έβγαλαν τα γένια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και του τα έδιναν να τα φάει<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Έβαζαν, ακόμη, τους γιούς να δείρουν τον πατέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και ύστερα, τους χτυπούσαν αμείλικτα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και έριχναν αλάτι στις πληγές που τους έκαμαν με τὰ μαχαίρια τους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Αυτό γινόταν κάθε ημέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 171 – 172.</ref>, ώσπου απεβίωσαν και οι τρεις στις 5 Ιουλίου 1944<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 172.</ref>.
 
<div id='FileFighterBiography'></div>
 
<div id='CustomFighterBiography'></div>
 
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
<gallery class="center">
File:Ζάχος-Κωνσταντίνος-01-514.jpg|Κωνσταντίνος Ζάχος<br/>(([[:Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 514.)
</gallery>
</gallery>




==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 170 - 172.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 170 - 172.<br/>


   
   

Αναθεώρηση της 20:52, 16 Ιουνίου 2024

Κωνσταντίνος Ζάχος
Ζάχος-Κωνσταντίνος-01-514.jpg
α/α100145
ΕπώνυμοΖάχος
ΌνομαΚωνσταντίνος
Πόλη καταγωγήςΕξοχή
Νομός καταγωγήςΑργολίδος
Ημερομηνία Γέννησεως1886
ΠατρώνυμοΔημήτριος Ζάχος
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Αργολίδος
Τόπος θυσίαςΛάικα Αργολίδος
Ημερομηνία θυσίας05 Ιουλίου 1944



Ζάχος Κωνσταντίνος (1886 - † 05 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Άγιος Νικόλαος και Πλατάνια Αργολίδος) στην Ιερά Μητρόπολη Αργολίδος.

Βιογραφικό

Ο Κωνσταντίνος Ζάχος γεννήθηκε στην Εξοχή της Αλέας (Αργολίδος) το 1886. Όντας απόφοιτος του Σχολαρχείου, διορίστηκε γραμματοδιδάσκαλος. Κατόπιν, φοίτησε στο Υποδιδασκαλείο Ζακύνθου, το οποίο τελείωσε και πήρε θέση υποδιδασκάλου.

Το 1916, χειροτονήθηκε Ιερέας των χωριών Άγιος Νικόλαος και Πλατάνια Αλέας, όπου, παρ΄ όλο το δύσβατο του εδάφους, κατόρθωσε να αναπτύξει αξιόλογη χριστιανική και ελληνική δράση. Γι αυτό απέκτησε κύρος και στα δύο αυτά χωριά. Στις 26 Ιουνίου 1944, οι συμμορίτες, συνέλαβαν χωρίς συγκεκριμένη αιτία, τον π. Κωνσταντίνο[1], αφού πρώτα συνέλαβαν τοὺς δύο γιούς του Γιώργο και Αλέξανδρο[2]. Λόγω της παθήσεως του ποδιού του και των γηρατειών του, εκείνος ξεκίνησε μ' ένα γαϊδουράκι για ν' ανακουφίζεται κάπως[3], αλλά σύντομα, οι συμμορίτες τον κατέβασαν από εκεί[4] και τον υποχρέωσαν να περπατήσει[5]. Μα, εκείνος έπεφτε από την κούραση και την ανημποριά[6] και τότε τον χτυπούσαν[7]. Κάποια στιγμή, κάποιος συμμορίτης του έκοψε την μύτη με μαχαίρι[8]. Σε λίγη ώρα, συνάντησε ο γέρος τοὺς δύο γιούς του καὶ οι γιοι τὸν πατέρα τους να κατευθύνονται στο ίδιο μέρος από άλλους δρόμους. Οι συμμορίτες τους έκλεισαν και τους τρεις σε μια μάντρα στο χωριό Λάικα[9]. Την άλλη ημέρα, τους έκλεισαν στην Μονή[10], όπου έσπασαν τα πόδια τοη π. Κωνσταντίνου[11], του έβγαλαν τα γένια[12] και του τα έδιναν να τα φάει[13]. Έβαζαν, ακόμη, τους γιούς να δείρουν τον πατέρα[14] και ύστερα, τους χτυπούσαν αμείλικτα[15] και έριχναν αλάτι στις πληγές που τους έκαμαν με τὰ μαχαίρια τους[16]. Αυτό γινόταν κάθε ημέρα[17], ώσπου απεβίωσαν και οι τρεις στις 5 Ιουλίου 1944[18].

Φωτογραφίες

  • Κωνσταντίνος Ζάχος ((Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 514.)

    Κωνσταντίνος Ζάχος
    ((Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 514.)


Βιβλιογραφία

  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 170 - 172.


Παραπομπές

  1. ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 171.
  2. ↑ ο. π.
  3. ↑ ο. π.
  4. ↑ ο. π.
  5. ↑ ο. π.
  6. ↑ ο. π.
  7. ↑ ο. π.
  8. ↑ ο. π.
  9. ↑ ο. π.
  10. ↑ ο. π.
  11. ↑ ο. π.
  12. ↑ ο. π.
  13. ↑ ο. π.
  14. ↑ ο. π.
  15. ↑ ο. π.
  16. ↑ ο. π.
  17. ↑ ο. π., σελ. 171 – 172.
  18. ↑ ο. π., σελ. 172.



Ανακτήθηκε από «https://holy-martyrs.com/index.php?title=Κωνσταντίνος_Ζάχος&oldid=1278»