Κωνσταντίνος Ζήκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
(Νέα σελίδα με '{{Infobox holy martyr | autonumber = 100041 | name = Κωνσταντίνος Ζήκος | last_name = Ζήκος | first_name = Κωνσταντίνος | city_of_origin = Πεντόλακκος | county_of_origin = Ιωαννίνων | date_of_birth = 1880 | ecclesiastical_offic...') |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 19: | Γραμμή 19: | ||
Ο π. Κωνσταντίνος Ζήκος γεννήθηκε στον Πεντόλακκο Ιωαννίνων το 1880. Το 1898, τελείωσε το Σχολαρχείο Δερβιζιάνων, ενώ εργάστηκε ως δάσκαλος στο χωριό του το 1902. Το 1903, νυμφεύθηκε και χειροτονήθηκε Ιερέας καὶ τοποθετήθηκε εφημέριος στο χωριό του τον επόμενο χρόνο. | Ο π. Κωνσταντίνος Ζήκος γεννήθηκε στον Πεντόλακκο Ιωαννίνων το 1880. Το 1898, τελείωσε το Σχολαρχείο Δερβιζιάνων, ενώ εργάστηκε ως δάσκαλος στο χωριό του το 1902. Το 1903, νυμφεύθηκε και χειροτονήθηκε Ιερέας καὶ τοποθετήθηκε εφημέριος στο χωριό του τον επόμενο χρόνο. | ||
Με το δικό του παράδειγμα, δίδασκε στους ενορίτες την ζωή κοντά στον Χριστό<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 272 – 273.</ref>. Συμφιλίωνε όσους φιλονικούσαν, συμπαραστεκόταν στους αδύναμους και παρηγορούσε τους πονεμένους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'' | Με το δικό του παράδειγμα, δίδασκε στους ενορίτες την ζωή κοντά στον Χριστό<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 272 – 273.</ref>. Συμφιλίωνε όσους φιλονικούσαν, συμπαραστεκόταν στους αδύναμους και παρηγορούσε τους πονεμένους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 273.]]</ref>. Γι αυτόν τον λόγο, ήταν αγαπητός σε όλους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέμους 1912-1913 ενισχύοντας ηθικώς και υλικώς τα | Συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέμους 1912-1913 ενισχύοντας ηθικώς και υλικώς τα Ελληνικά στρατεύματα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου 1940 – 1941, έγινε προστάτης του χωριού του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Όταν, κατά την διάρκεια της Κατοχής, εμφανίστηκε ο κομμουνισμός, δεν δίσταζε να τον καυτηριάζει παντού<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Ένα βράδυ του Φεβρουαρίου του 1943, οι συμμορίτες τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον βασάνισαν απάνθρωπα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον οδήγησαν δεμένο στην θέση «Ντούσκο» Παναγίας Λακιωτίσσης<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου και τον σκότωσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Λίγο αργότερα σκότωσαν και τους δύο γιούς του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Ένα βράδυ του Φεβρουαρίου του 1943, οι συμμορίτες τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον βασάνισαν απάνθρωπα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον οδήγησαν δεμένο στην θέση «Ντούσκο» Παναγίας Λακιωτίσσης<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου και τον σκότωσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Λίγο αργότερα σκότωσαν και τους δύο γιούς του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Αναθεώρηση της 21:54, 30 Μαΐου 2024
Κωνσταντίνος Ζήκος | |
|---|---|
| α/α | 100041 |
| Επώνυμο | Ζήκος |
| Όνομα | Κωνσταντίνος |
| Πόλη καταγωγής | Πεντόλακκος |
| Νομός καταγωγής | Ιωαννίνων |
| Ημερομηνία Γέννησεως | 1880 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων |
| Τόπος θυσίας | «Ντούσκο» Παναγίας Λακιωτίσσης |
| Ημερομηνία θυσίας | 01 Φεβρουαρίου 1943 |
Ζήκος Κωνσταντίνος (1880 - † 01 Φεβρουαρίου 1943). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Πεντόλακκος Ιωαννίνων) στην Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων.
Βιογραφικό
Ο π. Κωνσταντίνος Ζήκος γεννήθηκε στον Πεντόλακκο Ιωαννίνων το 1880. Το 1898, τελείωσε το Σχολαρχείο Δερβιζιάνων, ενώ εργάστηκε ως δάσκαλος στο χωριό του το 1902. Το 1903, νυμφεύθηκε και χειροτονήθηκε Ιερέας καὶ τοποθετήθηκε εφημέριος στο χωριό του τον επόμενο χρόνο.
Με το δικό του παράδειγμα, δίδασκε στους ενορίτες την ζωή κοντά στον Χριστό[1]. Συμφιλίωνε όσους φιλονικούσαν, συμπαραστεκόταν στους αδύναμους και παρηγορούσε τους πονεμένους[2]. Γι αυτόν τον λόγο, ήταν αγαπητός σε όλους[3].
Συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέμους 1912-1913 ενισχύοντας ηθικώς και υλικώς τα Ελληνικά στρατεύματα[4]. Κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου 1940 – 1941, έγινε προστάτης του χωριού του[5]. Όταν, κατά την διάρκεια της Κατοχής, εμφανίστηκε ο κομμουνισμός, δεν δίσταζε να τον καυτηριάζει παντού[6].
Ένα βράδυ του Φεβρουαρίου του 1943, οι συμμορίτες τον συνέλαβαν[7], τον βασάνισαν απάνθρωπα[8] και τον οδήγησαν δεμένο στην θέση «Ντούσκο» Παναγίας Λακιωτίσσης[9], όπου και τον σκότωσαν[10]. Λίγο αργότερα σκότωσαν και τους δύο γιούς του[11].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 272 – 273.
Παραπομπές
