Ανάργυρος Κασούτσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 23: | Γραμμή 23: | ||
Ήταν ακέραιος, ως προς το ήθος και τον χαρακτήρα. Φρόντιζε πάντα την οικογένειά του καὶ πρωστοστατούσε σε εκκλησιαστικά και κοινωφελή έργα στην ενορία του. | Ήταν ακέραιος, ως προς το ήθος και τον χαρακτήρα. Φρόντιζε πάντα την οικογένειά του καὶ πρωστοστατούσε σε εκκλησιαστικά και κοινωφελή έργα στην ενορία του. | ||
Διαπνεόταν από αγνό εθνικό φρόνημα. Μάλιστα, μετέφερε ο ίδιος το μηχάνημα, με το οποίο οι εθνικές ομάδες ανετίναξαν τὴ γέφυρα του Γοργοπόταμου<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949,'' Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 46.</ref>. Γι' αυτόν τον λόγο, μισήθηκε από το | Διαπνεόταν από αγνό εθνικό φρόνημα. Μάλιστα, μετέφερε ο ίδιος το μηχάνημα, με το οποίο οι εθνικές ομάδες ανετίναξαν τὴ γέφυρα του Γοργοπόταμου<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949,'' Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 46.</ref>. Γι' αυτόν τον λόγο, μισήθηκε από το [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Ε.Α.Μ.]] και τους οπαδούς του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Στις 24 Ιουλίου 1944, το βράδυ, | Στις 24 Ιουλίου 1944, το βράδυ, [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Εαμίτες]] συνέλαβαν τον π. Ανάργυρο και τον οδήγησαν στο Γαλαξείδι, όπου τον βασάνισαν τόσο πολύ<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, ώστε να αποβιώσει την επόμενη ημέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Εαμίτες]] τον έθαψαν στην αυλή του σπιτιού, όπου τον είχαν βασανίσει<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Μα γρήγορα τον ξέθαψαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον κομμάτιασαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και αφού τον έβαλαν σε ένα σακί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον πέταξαν στην θάλασσα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Το σακί με το σκήνωμά του, όμως, μπερδεύτηκε μέσα στα δίχτυα κάποιων ψαράδων<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 46 – 47.]]</ref>, οι οποίοι το έφεραν στην Κίρρα και το κήδευσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 47.]]</ref>. | ||
<div id='FileFighterBiography'></div> | <div id='FileFighterBiography'></div> | ||
Αναθεώρηση της 21:08, 28 Μαΐου 2024
Ανάργυρος Κασούτσας | |
|---|---|
| α/α | 100053 |
| Επώνυμο | Κασούτσας |
| Όνομα | Ανάργυρος |
| Πόλη καταγωγής | Προσήλιο |
| Νομός καταγωγής | Φωκίδος |
| Ημερομηνία Γέννησεως | 1899 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Ιερός Ναός | Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Προσήλιο Φωκίδος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Φωκίδος |
| Τόπος θυσίας | Γαλαξίδι Φωκίδος |
| Ημερομηνία θυσίας | 25 Ιουλίου 1944 |
| Εφονεύθη από την οργάνωση | Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.) |
Κασούτσας Ανάργυρος (1899 - † 25 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Προσήλιο Φωκίδος) στην Ιερά Μητρόπολις Φωκίδος.
Βιογραφικό
Ο π. Ανάργυρος Μ. Κασούτσας γεννήθηκε στο Προσήλιο Φωκίδος το 1899. Ήταν ανεψιός Ιερέως. Το 1926, χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Κίρρα.
Ήταν ακέραιος, ως προς το ήθος και τον χαρακτήρα. Φρόντιζε πάντα την οικογένειά του καὶ πρωστοστατούσε σε εκκλησιαστικά και κοινωφελή έργα στην ενορία του.
Διαπνεόταν από αγνό εθνικό φρόνημα. Μάλιστα, μετέφερε ο ίδιος το μηχάνημα, με το οποίο οι εθνικές ομάδες ανετίναξαν τὴ γέφυρα του Γοργοπόταμου[1]. Γι' αυτόν τον λόγο, μισήθηκε από το Ε.Α.Μ. και τους οπαδούς του[2].
Στις 24 Ιουλίου 1944, το βράδυ, Εαμίτες συνέλαβαν τον π. Ανάργυρο και τον οδήγησαν στο Γαλαξείδι, όπου τον βασάνισαν τόσο πολύ[3], ώστε να αποβιώσει την επόμενη ημέρα[4]. Οι Εαμίτες τον έθαψαν στην αυλή του σπιτιού, όπου τον είχαν βασανίσει[5]. Μα γρήγορα τον ξέθαψαν[6], τον κομμάτιασαν[7] και αφού τον έβαλαν σε ένα σακί[8], τον πέταξαν στην θάλασσα[9]. Το σακί με το σκήνωμά του, όμως, μπερδεύτηκε μέσα στα δίχτυα κάποιων ψαράδων[10], οι οποίοι το έφεραν στην Κίρρα και το κήδευσαν[11].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 46 - 47.
Παραπομπές
