Χρήστος Γκότσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Χρήστος Γκότσης
(Νέα σελίδα με '{{Infobox holy martyr | autonumber = 100175 | name = Χρήστος Γκότσης | last_name = Γκότσης | first_name = Χρήστος | father = Νικόλαος Γκότσης | city_of_origin = Χαλκιά | county_of_origin = Μεσσηνίας | ecclesiastical_office =...')
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
Ο π. Χρήστος Γκότσης του Νικολάου καταγόταν από τα Χαλκιά Τριφυλίας της Μεσσηνίας, από φτωχή οικογένεια. Είχε τελειώσει το Σχολαρχείο. Το 1925 χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως εφημέριος του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδος στο Μουζάκι της Μεσσηνίας. Έγινε καλός κληρικός και καλός οικογενειάρχης. Τὸν διέκρινε αγάπη για μελέτη και πόθος καταρτισμού. Συχνά έκανε κηρύγματα. Συνετέλεσε πολύ στην πνευματική πρόοδο του χωριού του. Το φιλοπρόοδό του πνεύμα τον παρακίνησε να αναλάβει λογιστής στο Συνεταιρισμό του χωριού του, όπου εργάστηκε σαν πρωτοπόρος.
Ο π. Χρήστος Γκότσης του Νικολάου καταγόταν από τα Χαλκιά Τριφυλίας της Μεσσηνίας, από φτωχή οικογένεια. Είχε τελειώσει το Σχολαρχείο. Το 1925 χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως εφημέριος του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδος στο Μουζάκι της Μεσσηνίας. Έγινε καλός κληρικός και καλός οικογενειάρχης. Τὸν διέκρινε αγάπη για μελέτη και πόθος καταρτισμού. Συχνά έκανε κηρύγματα. Συνετέλεσε πολύ στην πνευματική πρόοδο του χωριού του. Το φιλοπρόοδό του πνεύμα τον παρακίνησε να αναλάβει λογιστής στο Συνεταιρισμό του χωριού του, όπου εργάστηκε σαν πρωτοπόρος.


Στο συμμοριτοπόλεμο κατέφυγε στους Γαργαλιάνους, θέλοντας να αποφύγει την λαίλαπα που ένιωθε να έρχεται από το [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Ε.Α.Μ.]] εναντίον του και ελπίζοντας στην βοήθεια των Ταγμάτων Ασφαλείας<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 148.</ref>. Μετὰ τὴν μάχη όμως των Γαργαλιάνων φοβήθηκε και με πολλούς ενορίτες του κατέφυγε στην Πύλο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Εαμίτες]], όταν κατέλαβαν την Πύλο, έπιασαν και τον π. Χρήστο στις 23 Σεπτεμβρίου 1944<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']] και ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 370.</ref>.
Στο συμμοριτοπόλεμο κατέφυγε στους Γαργαλιάνους, θέλοντας να αποφύγει την λαίλαπα που ένιωθε να έρχεται από το [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Ε.Α.Μ.]] εναντίον του και ελπίζοντας στην βοήθεια της Χωροφυλακής<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 148.</ref>. Μετὰ τὴν μάχη όμως των Γαργαλιάνων φοβήθηκε και με πολλούς ενορίτες του κατέφυγε στην Πύλο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Εαμίτες]], όταν κατέλαβαν την Πύλο, έπιασαν και τον π. Χρήστο στις 23 Σεπτεμβρίου 1944<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']] και ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 370.</ref>.


Στις 2 Οκτωβρίου 1944, οι κομμουνιστές τον έσφαξαν με μαχαίρι<ref>[[Βιβλίο:Β002|''ο. π.'']]</ref>. Οι δικοί του ανεζήτησαν το τίμιο λείψανό του αλλά δεν μπόρεσαν να το βρουν<ref>[[Βιβλίο:Β002|''ο. π.'']]</ref>.
Στις 2 Οκτωβρίου 1944, οι κομμουνιστές τον έσφαξαν με μαχαίρι<ref>[[Βιβλίο:Β002|''ο. π.'']]</ref>. Οι δικοί του ανεζήτησαν το τίμιο λείψανό του αλλά δεν μπόρεσαν να το βρουν<ref>[[Βιβλίο:Β002|''ο. π.'']]</ref>.

Αναθεώρηση της 20:38, 28 Μαΐου 2024

Χρήστος Γκότσης
α/α100175
ΕπώνυμοΓκότσης
ΌνομαΧρήστος
Πόλη καταγωγήςΧαλκιά
Νομός καταγωγήςΜεσσηνίας
ΠατρώνυμοΝικόλαος Γκότσης
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Τριφυλίας και Ολυμπίας
Τόπος θυσίαςΠύλος Μεσσηνίας
Ημερομηνία θυσίας02 Οκτωβρίου 1944
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)



Γκότσης Χρήστος († 02 Οκτωβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Χαλκιά Μεσσηνίας) στην Ιερά Μητρόπολη Τριφυλίας και Ολυμπίας.

Βιογραφικό

Ο π. Χρήστος Γκότσης του Νικολάου καταγόταν από τα Χαλκιά Τριφυλίας της Μεσσηνίας, από φτωχή οικογένεια. Είχε τελειώσει το Σχολαρχείο. Το 1925 χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως εφημέριος του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδος στο Μουζάκι της Μεσσηνίας. Έγινε καλός κληρικός και καλός οικογενειάρχης. Τὸν διέκρινε αγάπη για μελέτη και πόθος καταρτισμού. Συχνά έκανε κηρύγματα. Συνετέλεσε πολύ στην πνευματική πρόοδο του χωριού του. Το φιλοπρόοδό του πνεύμα τον παρακίνησε να αναλάβει λογιστής στο Συνεταιρισμό του χωριού του, όπου εργάστηκε σαν πρωτοπόρος.

Στο συμμοριτοπόλεμο κατέφυγε στους Γαργαλιάνους, θέλοντας να αποφύγει την λαίλαπα που ένιωθε να έρχεται από το Ε.Α.Μ. εναντίον του και ελπίζοντας στην βοήθεια της Χωροφυλακής[1]. Μετὰ τὴν μάχη όμως των Γαργαλιάνων φοβήθηκε και με πολλούς ενορίτες του κατέφυγε στην Πύλο[2]. Οι Εαμίτες, όταν κατέλαβαν την Πύλο, έπιασαν και τον π. Χρήστο στις 23 Σεπτεμβρίου 1944[3].

Στις 2 Οκτωβρίου 1944, οι κομμουνιστές τον έσφαξαν με μαχαίρι[4]. Οι δικοί του ανεζήτησαν το τίμιο λείψανό του αλλά δεν μπόρεσαν να το βρουν[5].

Φωτογραφίες


Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων 8, Αθήνα 1996, σελ. 106.
  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 370.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ.148.


Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 148.
  2. ο. π.
  3. ο. π. και (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 370.
  4. ο. π.
  5. ο. π.