Γερμανός Σπαχής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Γερμανός Σπαχής
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
('''Σπαχής Γερμανός''' († 29 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αναστάσεως Πειραιώς, στον Πειραιά, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.)
 
(2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber       = 100244
| autonumber               = 100244
| name         = Γερμανός Σπαχής
| name                     = Γερμανός Σπαχής
| last_name       = Σπαχής
| last_name                 = Σπαχής
| first_name       = Γερμανός
| first_name               = Γερμανός
| father         = Σταμάτιος Σπαχής
| father                   = Σταμάτιος Σπαχής
| mother         = Σοφία
| mother                   = Σοφία
| city_of_origin     = [[:Κατηγορία:Ύδρα Πειραιώς|Ύδρα]]
| city_of_origin           = [[:Κατηγορία:Ύδρα Πειραιώς|Ύδρα]]
| county_of_origin   = [[:Κατηγορία:Πειραιώς|Πειραιώς]]
| county_of_origin         = [[:Κατηγορία:Πειραιώς|Πειραιώς]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| ecclesiastical_office     = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| holy_temple     = [[:Κατηγορία:Ιερός Ναός Αναστάσεως Πειραιώς Πειραιάς|Ιερός Ναός Αναστάσεως Πειραιώς]], Πειραιάς
| holy_temple               = [[:Κατηγορία:Ιερός Ναός Αναστάσεως Πειραιώς Πειραιάς|Ιερός Ναός Αναστάσεως Πειραιώς]], Πειραιάς
| ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Αρχιεπισκοπή Αθηνών]]
| ecclesiastical_area       = [[:Κατηγορία:Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Αρχιεπισκοπή Αθηνών]]
| place_of_sacrifice   = Ταμπούρια Πειραιώς
| place_of_sacrifice       = Ταμπούρια Πειραιώς
| date_of_sacrifice   = [[:Κατηγορία:29 Δεκεμβρίου|29 Δεκεμβρίου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]]
| date_of_sacrifice         = [[:Κατηγορία:29 Δεκεμβρίου|29 Δεκεμβρίου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]]
| criminal_organization = [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]
| criminal_organization     = [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]
}}
}}


 
'''Σπαχής Γερμανός''' († 29 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] στον Ιερό Ναό Αναστάσεως Πειραιώς, στον Πειραιά, στην [[:Κατηγορία:Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Αρχιεπισκοπή Αθηνών]].
'''Σπαχής Γερμανός''' († 29 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] στον Ιερό Ναό Αναστάσεως Πειραιώς (Πειραιάς) στην [[:Κατηγορία:Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Αρχιεπισκοπή Αθηνών]].


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Γραμμή 26: Γραμμή 25:
Ήταν ευλαβής, φιλακόλουθος, ευθύς, γεμάτος καλωσύνη, ενώ τον διέκρινε πατριωτισμός και θάρρος. Κατά την διάρκεια της Κατοχής ούτε μια στιγμή δεν άφησε την θέση του<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 32.</ref>.
Ήταν ευλαβής, φιλακόλουθος, ευθύς, γεμάτος καλωσύνη, ενώ τον διέκρινε πατριωτισμός και θάρρος. Κατά την διάρκεια της Κατοχής ούτε μια στιγμή δεν άφησε την θέση του<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 32.</ref>.


Κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών, παρέμεινε στον Ναό και, μόνον όταν τα βλήματα από κανόνια και όλμους και οι χειροβομβίδες επεκτάθηκαν και στην περιοχή του Νεκροταφείου του Πειραιώς<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, πείσθηκε από τους φύλακες και εγκατεστάθηκε μαζί τους στο υπόγειο οστεοφυλάκιο στο τμήμα των Καθολικών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 29 Δεκεμβρίου 1944, όμως, οι άνδρες της [[:Κατηγορία:Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών ή Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα ή Οργάνωση Προστασίας Λαϊκού Αγώνα (Ο.Π.Λ.Α.)|Ο.Π.Λ.Α.]], που χρησιμοποιούσαν το νεκροταφείο ως τόπο εκτελέσεων, ανεκάλυψαν το κρησφύγετο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και οδήγησαν τους ενοίκους του στο Φρουραρχείο Ταμπουρίων<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 33.</ref>. Από εκεί σε λίγο βγήκαν οι φύλακες με την διαβεβαίωσι των ελασιτών ότι ο π. Γερμανός θα γύριζε σώος και αβλαβής<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Ελασίτες]], όμως, τον βασάνισαν<ref>([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 278.</ref> και τον φόνευσαν<ref>[[Βιβλίο:Β002|''ο. π.'']]</ref>, τυφεκίζοντάς τον με περίστροφο πίσω από το δεξί αυτί<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 33.</ref>.
Κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών, παρέμεινε στον Ναό και, μόνον όταν τα βλήματα από κανόνια και όλμους και οι χειροβομβίδες επεκτάθηκαν και στην περιοχή του Νεκροταφείου του Πειραιώς<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, πείσθηκε από τους φύλακες και εγκατεστάθηκε μαζί τους στο υπόγειο οστεοφυλάκιο στο τμήμα των Καθολικών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 29 Δεκεμβρίου 1944, όμως, οι άνδρες της [[:Κατηγορία:Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών ή Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα ή Οργάνωση Προστασίας Λαϊκού Αγώνα (Ο.Π.Λ.Α.)|Ο.Π.Λ.Α.]], που χρησιμοποιούσαν το νεκροταφείο ως τόπο εκτελέσεων, ανεκάλυψαν το κρησφύγετο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και οδήγησαν τους ενοίκους του στο Φρουραρχείο Ταμπουρίων<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 33.</ref>. Από εκεί σε λίγο βγήκαν οι φύλακες με την διαβεβαίωσι των [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Λ.Α.Σ.)|Ελασιτών]] ότι ο π. Γερμανός θα γύριζε σώος και αβλαβής<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Σ.)|Ελασίτες]], όμως, τον βασάνισαν<ref>([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 278.</ref> και τον φόνευσαν<ref>[[Βιβλίο:Β002|''ο. π.'']]</ref>, τυφεκίζοντάς τον με περίστροφο πίσω από το δεξί αυτί<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 33.</ref>.


Την άλλη μέρα, το πρωί, στο Νεκροταφείο, βρέθηκαν μια μεγάλη κηλίδα αίμα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τα γυαλιά και ο σκούφος του π. Γερμανού<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, που μαρτυρούσαν για ό, τι του είχε συμβεί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
Την άλλη μέρα, το πρωί, στο Νεκροταφείο, βρέθηκαν μια μεγάλη κηλίδα αίμα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τα γυαλιά και ο σκούφος του π. Γερμανού<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, που μαρτυρούσαν για ό, τι του είχε συμβεί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.


Μετὰ τὴν καταστολὴ του Δεκεμβριανού κινήματος, στην εκσκαφή, αναγνωρίσθηκε και το λείψανο του π. Γερμανού<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, το οποίο ήταν ανέπαφο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, μολονότι είκοσι μέρες στο χώμα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Έπλυναν και έντυσαν με ιερατική στολή το λείψανό του και το άφησαν για προσκύνημα στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως, ενώ εψάλη η νεκρώσιμος ακολουθία την επομένη ημέρα.
Μετὰ τὴν καταστολὴ του Δεκεμβριανού κινήματος, στην εκσκαφή, αναγνωρίσθηκε και το λείψανο του π. Γερμανού<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, το οποίο ήταν ανέπαφο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, μολονότι είκοσι μέρες στο χώμα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Έπλυναν και έντυσαν με ιερατική στολή το λείψανό του και το άφησαν για προσκύνημα στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως, ενώ εψάλη η νεκρώσιμος ακολουθία την επομένη ημέρα.  
 
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==




==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 278.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 278.
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 31 - 33.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 31 - 33.  


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references />
<references />
Γραμμή 52: Γραμμή 50:
[[Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]
[[Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Γερμανός Σπαχής [† 29 Δεκεμβρίου 1944]</div>{{DISPLAYTITLE:Σπαχής Γερμανός}}


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Γερμανός Σπαχής [† 29 Δεκεμβρίου 1944]</div>{{DISPLAYTITLE:Σπαχής Γερμανός}}  
{{DEFAULTSORT:Σπαχης, Γερμανος}}


{{DEFAULTSORT:Σπαχής, Γερμανός}}
-----------------------------

Τελευταία αναθεώρηση της 14:49, 26 Ιουνίου 2024

Γερμανός Σπαχής
α/α100244
ΕπώνυμοΣπαχής
ΌνομαΓερμανός
Πόλη καταγωγήςΎδρα
Νομός καταγωγήςΠειραιώς
ΠατρώνυμοΣταμάτιος Σπαχής
ΜητέραΣοφία
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Ιερός ΝαόςΙερός Ναός Αναστάσεως Πειραιώς, Πειραιάς
Εκκλησιαστική περιοχήΑρχιεπισκοπή Αθηνών
Τόπος θυσίαςΤαμπούρια Πειραιώς
Ημερομηνία θυσίας29 Δεκεμβρίου 1944
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)

Σπαχής Γερμανός († 29 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αναστάσεως Πειραιώς, στον Πειραιά, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Βιογραφικό

Ο π. Γερμανός (κατά κόσμον Γεώργιος Σπαχής) γεννήθηκε στην Ύδρα το 1878. Ήταν γιος του Σταματίου και της Σοφίας Σπαχή. Αν και όλη η οικογένειά του ήθελε να γίνει ναυτικός, όπως ο πατέρας του, εκείνος εξέφρασε την επιθυμία του να γίνει κληρικός το 1904.

Έγινε μοναχος στην Μονή του Προφήτου Ηλία στην Ύδρα και αργότερα, χειροτονήθηκε διάκονος στον Πόρο. Στις 3 Φεβρουαρίου 1921, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, έγινε ἀρχιμανδρίτης και τον τοποθετήθηκε ως ιερατικός προϊστάμενος στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως Πειραιώς.

Ήταν ευλαβής, φιλακόλουθος, ευθύς, γεμάτος καλωσύνη, ενώ τον διέκρινε πατριωτισμός και θάρρος. Κατά την διάρκεια της Κατοχής ούτε μια στιγμή δεν άφησε την θέση του[1].

Κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών, παρέμεινε στον Ναό και, μόνον όταν τα βλήματα από κανόνια και όλμους και οι χειροβομβίδες επεκτάθηκαν και στην περιοχή του Νεκροταφείου του Πειραιώς[2], πείσθηκε από τους φύλακες και εγκατεστάθηκε μαζί τους στο υπόγειο οστεοφυλάκιο στο τμήμα των Καθολικών[3]. Στις 29 Δεκεμβρίου 1944, όμως, οι άνδρες της Ο.Π.Λ.Α., που χρησιμοποιούσαν το νεκροταφείο ως τόπο εκτελέσεων, ανεκάλυψαν το κρησφύγετο[4] και οδήγησαν τους ενοίκους του στο Φρουραρχείο Ταμπουρίων[5]. Από εκεί σε λίγο βγήκαν οι φύλακες με την διαβεβαίωσι των Ελασιτών ότι ο π. Γερμανός θα γύριζε σώος και αβλαβής[6]. Οι Ελασίτες, όμως, τον βασάνισαν[7] και τον φόνευσαν[8], τυφεκίζοντάς τον με περίστροφο πίσω από το δεξί αυτί[9].

Την άλλη μέρα, το πρωί, στο Νεκροταφείο, βρέθηκαν μια μεγάλη κηλίδα αίμα[10], τα γυαλιά και ο σκούφος του π. Γερμανού[11], που μαρτυρούσαν για ό, τι του είχε συμβεί[12].

Μετὰ τὴν καταστολὴ του Δεκεμβριανού κινήματος, στην εκσκαφή, αναγνωρίσθηκε και το λείψανο του π. Γερμανού[13], το οποίο ήταν ανέπαφο[14], μολονότι είκοσι μέρες στο χώμα[15]. Έπλυναν και έντυσαν με ιερατική στολή το λείψανό του και το άφησαν για προσκύνημα στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως, ενώ εψάλη η νεκρώσιμος ακολουθία την επομένη ημέρα.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 278.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 31 - 33.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 32.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π., σελ. 33.
  6. ο. π.
  7. (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 278.
  8. ο. π.
  9. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 33.
  10. ο. π.
  11. ο. π.
  12. ο. π.
  13. ο. π.
  14. ο. π.
  15. ο. π.