Πατάπης Ιερόθεος

Από Ιερομάρτυρες
Αναθεώρηση ως προς 14:49, 26 Ιουνίου 2024 από τον Evaglap (συζήτηση | συνεισφορές) ('''Πατάπης Ιερόθεος''' (1908 - † 15 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ύδρα, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)

Ιερόθεος Πατάπης
Ιερόθεος Πατάπης
α/α100240
ΕπώνυμοΠατάπης
ΌνομαΙερόθεος
Πόλη καταγωγήςΑμπελάκια
Νομός καταγωγήςΠειραιώς
Ημερομηνία Γέννησεως1908
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερομόναχος, Εφημέριος
Ιερός ΝαόςΙερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Ύδρα
Εκκλησιαστική περιοχήΑρχιεπισκοπή Αθηνών
Τόπος θυσίαςΠεριστέρι Αττικής
Ημερομηνία θυσίας15 Δεκεμβρίου 1944
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)

Πατάπης Ιερόθεος (1908 - † 15 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ύδρα, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Βιογραφικό

Ο π. Ιερόθεος Πατάπης γεννήθηκε στα Αμπελάκια της Σαλαμίνας το 1908. Ήταν γιος του Παναγιώτου και της Τερέζας Πατάπη.

Σε πολύ νεαρή ηλικία εκδηλώθηκε η κλίση του προς την Εκκλησία[1]. Σε ηλικία δεκαέξι ετών, πήρε κρυφά το πλοίο για το Άγιο Όρος[2]. Εκεί, τον βρήκε ο πατέρας του, ο οποίος, αφού δεν τον έπεισε να τον ακολουθήσει, του έδωσε την ευχή του[3].

Στο Άγιο Ορος, εκάρη μοναχός. Το 1931, χειροτονήθηκε διάκονος και έπειτα, πρεσβύτερος απο τον τότε Επίσκοπο Μηλιτουπόλεως Ιερόθεο, ο οποίος του έδωσε τ΄ όνομά του το 1932. Το 1941, ο π. Ιερόθεος γύρισε στην πατρίδα του και τοποθετήθηκε ως εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ύδρα. Το 1942, γράφηκε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, που δὲν πρόφθασε να τελειώσει.

Στις 15 Δεκεμβρίου 1944, αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία, τον συνέλαβαν οι Ελασίτες[4] και τον οδήγησαν στην Πολιτοφυλακή στην οδό Καβάλας, όπου ήταν το στ' Αστυνομικό Τμήμα[5]. Από εκεί τον μετέφεραν στις φυλακές Περιστερίου[6]. Ο π. Ιερόθεος, μαζι με άλλους κρατουμένους, κατόρθωσε να δραπετεύσει[7], όταν γινόταν βομβαρδισμός, αλλά σε λίγο οι συμμορίτες τον συνέλαβαν πάλι[8]. Τελικά, τον φόνευσαν με πελέκυ[9] στις 15 Δεκεμβρίου 1944[10].

Το 1945, βρέθηκε το λείψανό του στα χαρακώματα Περιστερίου και το έθαψαν εκεί στον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνας.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.30 - 31.
  • (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄, 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 391.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 30.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π., σελ. 31.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄ 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 391.