Ιωάννης Ποντίκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
('''Ποντίκης Ιωάννης'''. Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Ψωμοτόπι Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.) |
('''Ποντίκης Ιωάννης'''. Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Ψωμοτόπι Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.) |
||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
Ο π. Ιωάννης Ποντίκης καταγόταν από την Ανατολική Θράκη. Το 1935 ή το 1936, χειροτονήθηκε Ιερέας στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σερρών. Έμεινε δύο χρόνια εφημέριος στο Ψωμοτόπι Σερρών. Το 1941, τον έδιωξαν οι Βούλγαροι γιατί αρνήθηκε να λειτουργήσει στα Βουλγαρικά<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 384.</ref>. Για ένα διάστημα, ήταν εφημέριος στα Χρυσοχώραφα, όπου μετέβαλε τὴν μικρή εκκλησία του χωριού σε μεγάλο Ναό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, χάρη στις εργολαβικές του γνώσεις<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, στην αγάπη των κατοίκων<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και χωρίς καμία αμοιβή<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Ο π. Ιωάννης Ποντίκης καταγόταν από την Ανατολική Θράκη. Το 1935 ή το 1936, χειροτονήθηκε Ιερέας στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σερρών. Έμεινε δύο χρόνια εφημέριος στο Ψωμοτόπι Σερρών. Το 1941, τον έδιωξαν οι Βούλγαροι γιατί αρνήθηκε να λειτουργήσει στα Βουλγαρικά<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 384.</ref>. Για ένα διάστημα, ήταν εφημέριος στα Χρυσοχώραφα, όπου μετέβαλε τὴν μικρή εκκλησία του χωριού σε μεγάλο Ναό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, χάρη στις εργολαβικές του γνώσεις<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, στην αγάπη των κατοίκων<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και χωρίς καμία αμοιβή<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Μετά την αναχώρηση των Βουλγάρων γύρισε στο Ψωμοτόπι. Λόγω όμως της εθνικής του δράσης<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α. | Μετά την αναχώρηση των Βουλγάρων γύρισε στο Ψωμοτόπι. Λόγω όμως της εθνικής του δράσης<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Λ.Α.Σ.)|Ελασίτες]] τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον έφεραν στη γέφυρα του Στρυμόνος προς την Βυρώνεια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τον σκότωσαν και έριξαν το σώμα του στο ποτάμι. | ||
==Φωτογραφίες == | ==Φωτογραφίες == | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 14:46, 26 Ιουνίου 2024
Ιωάννης Ποντίκης | |
|---|---|
 | |
| α/α | 100166 |
| Επώνυμο | Ποντίκης |
| Όνομα | Ιωάννης |
| Τόπος καταγωγής | Ανατολική Θράκη |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου |
| Τόπος θυσίας | Βυρώνεια Σερρών |
Ποντίκης Ιωάννης. Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Ψωμοτόπι Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.
Βιογραφικό
Ο π. Ιωάννης Ποντίκης καταγόταν από την Ανατολική Θράκη. Το 1935 ή το 1936, χειροτονήθηκε Ιερέας στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σερρών. Έμεινε δύο χρόνια εφημέριος στο Ψωμοτόπι Σερρών. Το 1941, τον έδιωξαν οι Βούλγαροι γιατί αρνήθηκε να λειτουργήσει στα Βουλγαρικά[1]. Για ένα διάστημα, ήταν εφημέριος στα Χρυσοχώραφα, όπου μετέβαλε τὴν μικρή εκκλησία του χωριού σε μεγάλο Ναό[2], χάρη στις εργολαβικές του γνώσεις[3], στην αγάπη των κατοίκων[4] και χωρίς καμία αμοιβή[5].
Μετά την αναχώρηση των Βουλγάρων γύρισε στο Ψωμοτόπι. Λόγω όμως της εθνικής του δράσης[6], οι Ελασίτες τον συνέλαβαν[7], τον έφεραν στη γέφυρα του Στρυμόνος προς την Βυρώνεια[8], όπου τον σκότωσαν και έριξαν το σώμα του στο ποτάμι.
Φωτογραφίες
Ιωάννης Ποντίκης
(Πηγή: (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 525.)
Βιβλιογραφία
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 525.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 384.
Παραπομπές
