Βησσαρίων Μίχας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Βησσαρίων Μίχας
('''Μίχας Βησσαρίων''' (1888 - 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Δερβίζιανα Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.)
('''Μίχας Βησσαρίων''' (1888 - 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Δερβίζιανα Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.)
 
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
Ο π. Βησσαρίων Μίχας του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα Δερβίζιανα των Ιωαννίνων το 1888. Συνδέθηκε με την εκκλησία υπηρετώντας τον Ιερέα πατέρα του. Το 1929, χειροτονήθηκε ιερευς, διαδεχόμενος τον πατέρα του.
Ο π. Βησσαρίων Μίχας του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα Δερβίζιανα των Ιωαννίνων το 1888. Συνδέθηκε με την εκκλησία υπηρετώντας τον Ιερέα πατέρα του. Το 1929, χειροτονήθηκε ιερευς, διαδεχόμενος τον πατέρα του.


Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ο π. Βησσαρίων ενίσχυσε τον [[:Κατηγορία:Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (Ε.Δ.Ε.Σ.)|Ε.Δ.Ε.Σ.]]<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 264.</ref>. Γι αυτόν τον λόγο, οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Ελασίτες]] τον συνέλαβαν μαζί με την πρεσβυτέρα, τις δύο κόρες του και τον μεγαλύτερο γιό του τα μεσάνυχτα της 21 προς 22 Ιανουαρίου 1944<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Την πρεσβυτέρα και μια κόρη τις άφησαν, ύστερα από πολύωρη ανάκριση. Βασάνιζαν για ημέρες, όμως, τον π. Βησσαρίωνα και τα άλλα δυο παιδιά του για να τους φανερώσουν τα όπλα, τα ρούχα και τα χρήματα που είχαν λάβει από τον εθνικό στρατό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Όταν οι συμμορίτες πείσθηκαν ότι δεν είχαν τίποτε να τους πουν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τους οδήγησαν στο Νταλαμάνι, ένα ερημότοπο έξω από τα Δερβίζιανα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τους φόνευσαν, ύστερα απο θηριώδη βασανιστήρια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Σε τριανταέξι μήνες βρέθηκαν τα πτώματά τους οικτρά παραμορφωμένα από τις κακώσεις.  
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ο π. Βησσαρίων ενίσχυσε τον [[:Κατηγορία:Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (Ε.Δ.Ε.Σ.)|Ε.Δ.Ε.Σ.]]<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 264.</ref>. Γι αυτόν τον λόγο, οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Σ.)|Ελασίτες]] τον συνέλαβαν μαζί με την πρεσβυτέρα, τις δύο κόρες του και τον μεγαλύτερο γιό του τα μεσάνυχτα της 21 προς 22 Ιανουαρίου 1944<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Την πρεσβυτέρα και μια κόρη τις άφησαν, ύστερα από πολύωρη ανάκριση. Βασάνιζαν για ημέρες, όμως, τον π. Βησσαρίωνα και τα άλλα δυο παιδιά του για να τους φανερώσουν τα όπλα, τα ρούχα και τα χρήματα που είχαν λάβει από τον εθνικό στρατό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Όταν οι συμμορίτες πείσθηκαν ότι δεν είχαν τίποτε να τους πουν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τους οδήγησαν στο Νταλαμάνι, ένα ερημότοπο έξω από τα Δερβίζιανα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τους φόνευσαν, ύστερα απο θηριώδη βασανιστήρια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Σε τριανταέξι μήνες βρέθηκαν τα πτώματά τους οικτρά παραμορφωμένα από τις κακώσεις.  


==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==

Τελευταία αναθεώρηση της 14:43, 26 Ιουνίου 2024

Βησσαρίων Μίχας
α/α100070
ΕπώνυμοΜίχας
ΌνομαΒησσαρίων
Πόλη καταγωγήςΔερβίζιανα
Νομός καταγωγήςΙωαννίνων
Ημερομηνία Γέννησεως1888
ΠατρώνυμοΚωνσταντίνος Μίχας
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Ιωαννίνων
Τόπος θυσίαςΝταλαμάνι Ιωαννίνων
Ημερομηνία θυσίας1944
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)


Μίχας Βησσαρίων (1888 - 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Δερβίζιανα Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.

Βιογραφικό

Ο π. Βησσαρίων Μίχας του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα Δερβίζιανα των Ιωαννίνων το 1888. Συνδέθηκε με την εκκλησία υπηρετώντας τον Ιερέα πατέρα του. Το 1929, χειροτονήθηκε ιερευς, διαδεχόμενος τον πατέρα του.

Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ο π. Βησσαρίων ενίσχυσε τον Ε.Δ.Ε.Σ.[1]. Γι αυτόν τον λόγο, οι Ελασίτες τον συνέλαβαν μαζί με την πρεσβυτέρα, τις δύο κόρες του και τον μεγαλύτερο γιό του τα μεσάνυχτα της 21 προς 22 Ιανουαρίου 1944[2]. Την πρεσβυτέρα και μια κόρη τις άφησαν, ύστερα από πολύωρη ανάκριση. Βασάνιζαν για ημέρες, όμως, τον π. Βησσαρίωνα και τα άλλα δυο παιδιά του για να τους φανερώσουν τα όπλα, τα ρούχα και τα χρήματα που είχαν λάβει από τον εθνικό στρατό[3]. Όταν οι συμμορίτες πείσθηκαν ότι δεν είχαν τίποτε να τους πουν[4], τους οδήγησαν στο Νταλαμάνι, ένα ερημότοπο έξω από τα Δερβίζιανα[5], όπου τους φόνευσαν, ύστερα απο θηριώδη βασανιστήρια[6]. Σε τριανταέξι μήνες βρέθηκαν τα πτώματά τους οικτρά παραμορφωμένα από τις κακώσεις.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 332.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 263 - 264.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 264.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.