Αθανάσιος Ευαγγελακόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Αθανάσιος Ευαγγελακόπουλος
('''Ευαγγελακόπουλος Αθανάσιος''' († 27 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Πηγή Τρικάλων, στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών.)
('''Ευαγγελακόπουλος Αθανάσιος''' († 27 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Πηγή Τρικάλων, στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών.)
 
Γραμμή 21: Γραμμή 21:
Αρχικώς, εργάσθηκε ως δημοδιδάσκαλος Λυγαριάς<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 203.</ref>. Έπειτα, χειροτονήθηκε Ιερέας και έγινε εφημέριος στο χωριό του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Μόνιμη επιδίωξή του ήταν η πνευματική προκοπή των ενοριτών του <ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>και γι' αυτό εργαζόταν με πίστη, επιμονή και υπομονή, όντας πάντα πράος και ήρεμος<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Δεν υποχωρούσε στα ζητήματα της Πίστεως και του Έθνους και γι' αυτό ήλθε σε αντίθεση με τους κομμουνιστές<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
Αρχικώς, εργάσθηκε ως δημοδιδάσκαλος Λυγαριάς<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 203.</ref>. Έπειτα, χειροτονήθηκε Ιερέας και έγινε εφημέριος στο χωριό του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Μόνιμη επιδίωξή του ήταν η πνευματική προκοπή των ενοριτών του <ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>και γι' αυτό εργαζόταν με πίστη, επιμονή και υπομονή, όντας πάντα πράος και ήρεμος<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Δεν υποχωρούσε στα ζητήματα της Πίστεως και του Έθνους και γι' αυτό ήλθε σε αντίθεση με τους κομμουνιστές<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.


Τον Μάιο του 1944, τον συνέλαβαν οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Ελασίτες]] και τον πήγαν στο Γοργογύρι, όπου τον κακοποίησαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 204.</ref>. Τον έκλεισαν στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως των Στουρναρέικων<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και εκεί συνεχίστηκαν τὰ μαρτύριά του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Σύμφωνα με ομολογίες των ίδιων των συμμοριτών, ο π. Αθανάσιος παρέμενε γαλήνιος σε όλη τὴν διάρκεια του βασανισμού<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 27 Δεκεμβρίου 1944, τον οδήγησαν στο Α' Νεκροταφείο Τρικάλων, όπου τον τουφέκισαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Λέγεται ότι όταν τον οδηγούσαν στον τόπο της εκτελέσεως, εκείνος έψαλε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.  
Τον Μάιο του 1944, τον συνέλαβαν οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Σ.)|Ελασίτες]] και τον πήγαν στο Γοργογύρι, όπου τον κακοποίησαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 204.</ref>. Τον έκλεισαν στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως των Στουρναρέικων<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και εκεί συνεχίστηκαν τὰ μαρτύριά του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Σύμφωνα με ομολογίες των ίδιων των συμμοριτών, ο π. Αθανάσιος παρέμενε γαλήνιος σε όλη τὴν διάρκεια του βασανισμού<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 27 Δεκεμβρίου 1944, τον οδήγησαν στο Α' Νεκροταφείο Τρικάλων, όπου τον τουφέκισαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Λέγεται ότι όταν τον οδηγούσαν στον τόπο της εκτελέσεως, εκείνος έψαλε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.  


==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==

Τελευταία αναθεώρηση της 14:42, 26 Ιουνίου 2024

Αθανάσιος Ευαγγελακόπουλος
Ευαγγελακόπουλος-Αθανάσιος-01-526.jpg
α/α100039
ΕπώνυμοΕυαγγελακόπουλος
ΌνομαΑθανάσιος
Πόλη καταγωγήςΠηγή
Νομός καταγωγήςΤρικάλων
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών
Τόπος θυσίαςΤρίκαλα
Ημερομηνία θυσίας27 Δεκεμβρίου 1944
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)


Ευαγγελακόπουλος Αθανάσιος († 27 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Πηγή Τρικάλων, στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών.

Βιογραφικό

Ο π. Αθανάσιος Ευαγγελακόπουλος γεννήθηκε στο χωριό Μικρά Πουλιάνα, σημερινή Πηγή των Τρικάλων το 1875.

Αρχικώς, εργάσθηκε ως δημοδιδάσκαλος Λυγαριάς[1]. Έπειτα, χειροτονήθηκε Ιερέας και έγινε εφημέριος στο χωριό του[2]. Μόνιμη επιδίωξή του ήταν η πνευματική προκοπή των ενοριτών του [3]και γι' αυτό εργαζόταν με πίστη, επιμονή και υπομονή, όντας πάντα πράος και ήρεμος[4]. Δεν υποχωρούσε στα ζητήματα της Πίστεως και του Έθνους και γι' αυτό ήλθε σε αντίθεση με τους κομμουνιστές[5].

Τον Μάιο του 1944, τον συνέλαβαν οι Ελασίτες και τον πήγαν στο Γοργογύρι, όπου τον κακοποίησαν[6]. Τον έκλεισαν στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως των Στουρναρέικων[7] και εκεί συνεχίστηκαν τὰ μαρτύριά του[8]. Σύμφωνα με ομολογίες των ίδιων των συμμοριτών, ο π. Αθανάσιος παρέμενε γαλήνιος σε όλη τὴν διάρκεια του βασανισμού[9]. Στις 27 Δεκεμβρίου 1944, τον οδήγησαν στο Α' Νεκροταφείο Τρικάλων, όπου τον τουφέκισαν[10]. Λέγεται ότι όταν τον οδηγούσαν στον τόπο της εκτελέσεως, εκείνος έψαλε[11].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 526.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 203 - 204.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 203.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π., σελ. 204.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. ο. π.
  11. ο. π.