Πανάρετος Γιαματζίδης ή Τιμαλτζίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Πανάρετος Γιαματζίδης ή Τιμαλτζίδης
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ (Αντικατάσταση κειμένου - «<br/>(([[:Βιβλίο» σε «<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο»)
Γραμμή 26: Γραμμή 26:
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
<gallery class="center">
File:Γιαματζίδης-Πανάρετος-01-525.jpg|Πανάρετος Γιαματζίδης ή Τιμαλτζίδης<br/>(([[:Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 525.)
File:Γιαματζίδης-Πανάρετος-01-525.jpg|Πανάρετος Γιαματζίδης ή Τιμαλτζίδης<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 525.)
</gallery>
</gallery>



Αναθεώρηση της 07:37, 21 Ιουνίου 2024

Πανάρετος Γιαματζίδης ή Τιμαλτζίδης
Γιαματζίδης-Πανάρετος-01-525.jpg
α/α100023
ΕπώνυμοΓιαματζίδης ή Τιμαλτζίδης
ΌνομαΠανάρετος
Τόπος καταγωγήςΠόντος
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Ιερός ΝαόςΙερός Ναός Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Καστανούσα Σερρών
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου
Τόπος θυσίαςΚιλκίς
Ημερομηνία θυσίας16 Νοεμβρίου 1944
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)


Γιαματζίδης ή Τιμαλτζίδης Πανάρετος († 16 Νοεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (Καστανούσα Σερρών) στην Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.

Βιογραφικό

Ο π. Πανάρετος Γιαματζίδης ή Τιμαλτζίδης καταγόταν από τον Πόντο. Ήταν εφημέριος Καστανούσης, της Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου.

Μια φορά τον κάλεσαν οι συμμορίτες να κάνει το μνημόσυνο μερικών ομοίων τους, που σκοτώθηκαν πρωτύτερα σε μια συμπλοκή. Οι αυτοχειροτόνητοι, όμως, ψάλτες, αντί ύμνους της Εκκλησίας, τραγουδούσαν τραγούδια δικά τους, ελασίτικα, με αποτέλεσμα ο π. Πανάρετος να φύγει[1]. Την δεύτερη φορά, που τον κάλεσαν με παρόμοιο αίτημα, το απέρριψε και, προκειμένου να αποφύγει την εκδίκησή τους[2], κατέφυγε στο Κιλκίς[3].

Στις 16 Νοεμβρίου 1944, όμως, οι Ελασίτες, όταν είχαν κυριαρχήσει στα μέρη του Κιλκισίου, τον βρήκαν και τον συνέλαβαν. Σε μια χαράδρα έξω από την πόλη, «τον καταβασάνισαν καί τον κατακρεούργησαν σε εβδομήντα τεμάχια»[4].

Φωτογραφίες


Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 104.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 389 - 390.


Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 390.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 104.